Vijeće Apelacionog odjeljenja Odjela I za ratne zločine Suda Bosne i Hercegovine je 25. marta 2016. godine otpremilo drugostepenu presudu od 08. februara 2016. godine u predmetu Vitomir Racković kojom je djelimično uvažena žalba branioca optuženog Vitomira Rackovića te je presuda Suda Bosne i Hercegovine, broj S1 1 K 014365 14 Kri od 11. maja 2015. godine, preinačena u odluci o kazni, pa je optuženi Vitomir Racković za krivično djelo zločini protiv čovječnosti iz člana 172. stav 1. tačka h) (progon) Krivičnog zakona Bosne i Hercegovine u vezi sa tačkama e), g) i k), vezi sa članom 180. stav 1. i 29. istog zakona, za koje je prvostepenom presudom oglašen krivim, osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 10 (deset) godina, dok je žalba Tužilaštva Bosne i Hercegovine odbijena kao neosnovana.

U ostalom dijelu prvostepena presuda je ostala nepromijenjena.

Prvostepenom presudom od 11.05.2015. godine, optuženi Vitomir Racković je oglašen krivim da je radnjama opisanim u izreci presude počinio krivično djelo zločini protiv čovječnosti iz člana 172. stav 1. tačka h) (progon) Krivičnog zakona Bosne i Hercegovine, i to, tačkom e) u odnosu na tačke 1. i 2. izreke, tačkom g) u odnosu na tačku 3. izreke i tačkom k) u odnosu na tačke 1. i 4. izreke, sve u vezi sa članom 180. stav 1. KZ BiH, a u odnosu na tačke 1., 2., 4. izreke i u vezi sa članom 29. KZ BiH, pa ga je prvostepeni sud za navedeno krivično djelo osudio na kaznu zatvora u trajanju od 12 (dvanaest) godina.      Istom presudom, na osnovu člana 284. tačka c) ZKP BiH, optuženi Vitomir Racković oslobođen je od optužbe da je radnjama opisanim u oslobađajućem dijelu izreke počinio krivično djelo zločini protiv čovječnosti iz člana 172. stav 1. tačka h) (progon) zatvaranjem ili drugim teškim oduzimanjem fizičke slobode suprotno osnovnim pravilima međunarodnog prava i drugim nečovječnim djelima, sve u vezi sa članom 29. i 180. stav 1. KZ BiH.

Protiv navedene presude žalbe su blagovremeno izjavili Tužilaštvo Bosne i Hercegovine, kao i branilac optuženog.

Tužilaštvo je žalbu izjavilo zbog odluke od krivičnopravnoj sankciji, dok je branilac optuženog žalbu izjavio zbog bitne povrede odredaba krivičnog postupka, povrede krivičnog zakona, pogrešno ili nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja, odluke o krivičnopravnoj sankciji i imovinskopravnom zahtjevu, povrede člana II/3 E Ustava BiH, te povrede člana 6. stav 1. Evropske konvencije o zaštiti ljudskih prava i osnovnih sloboda.

Apelaciono vijeće je dana, 08. februara 2016. godine održalo javnu sjednicu na kojoj su Tužilaštvo BiH i odbrana ostali u cjelosti kod navoda iz pismeno podnesenih žalbi.

Nakon što je ispitalo pobijanu presudu u granicama žalbenih navoda, Apelaciono vijeće je donijelo navedenu odluku.