Nakon okončanog glavnog pretresa u predmetu Ostoja Stanišić i dr., vijeće Odjela I za ratne zločine Suda Bosne i Hercegovine je dana, 31. marta 2017. godine, izreklo presudu kojom je optuženi Ostoja Stanišić oglašen krivim za krivično djelo genocid iz člana 141. Krivičnog zakona Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije (KZ SFRJ) , u vezi sa članom 24. istog zakona (pomaganje) i osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 11 (jedanaest) godina.
Istom presudom optuženi Marko Milošević je oslobođen optužbe da je počinio krivično djelo genocid iz člana 171. tačka a) i b) Krivičnog zakona BiH u vezi sa članom 180. stav 1. i članom 31. KZ BiH.
Optuženi Ostoja Stanišić je oglašen krivim što je, u svojstvu komandanta 6. bataljona Zvorničke brigade, na širem području sela Petkovci i sela Đulići, uključujući osnovnu školu „Desanka Maksimović“ ( „Nova škola“ u Petkovcima) i zgradu Doma kulture, koje su korištene za potrebe 6. bataljona, kao i Crvenu Branu, sve u opštini Zvornik, u julu 1995.godine, svjesno pružio pomoć pripadnicima vojske i policije RS koji su imali plan da se bošnjačko stanovništvo trajno ukloni iz Srebrenice, tako što je: dana 14. i 15. 07.1995.godine, pod komandom i nadzorom optuženog Stanišić Ostoje pripadnici 6. Bataljona učestvovali u prihvatu i obezbjeđenju, sa drugim pripadnicima VRS, više stotina zarobljenih muškaraca Bošnjaka, koji su doveženi autobusima i kamionima iz Zaštićene zone UN-a Srebrenice u Petkovce, opština Zvornik, za koje je optuženi znao da će nakon privremenog zatočenja biti strijeljani, tako da je do večernjih sati 14. jula najmanje 20 zarobljenika oko Nove škole ubijeno, nakon čega su zarobljenicima vezane ruke i preveženi su kamionima od Nove škole na lokaciju Crvena brana, gdje je od večernjih sati 14. jula, do popodnevnih sati 15. jula izvršeno strijeljanje preko 700 zarobljenih muškaraca Bošnjaka, a optuženi Stanišić Ostoja u namjeri da sakrije izvršeni zločin angažovao pripadnike 6. bataljona da zajedno sa pripadnicima inžinjerijske čete Zvorničke brigade sa rovokopačem i utovarivačem, leševe ubijenih zarobljenika sakriju u masovnu neobilježenu grobnicu na Crvenoj brani, a grupi pripadnika 6. bataljona naredio da koristeći vozila 6. Bataljona i vatrogasnu cisternu iz Zvorničke brigade, uklone tragove krvi i leševe ubijenih zarobljenika oko Nove škole i sa drugih mjesta u Petkovcima i odvezu ih na Crvenu branu te zakopaju u masovnu neobilježenu gobnicu.
Na osnovu odredbe iz člana 188. stav 4. i člana 189. stav 1. ZKP BiH, optuženi su oslobođeni dužnosti naknade troškova krivičnog postupka.
Na osnovu odredbe člana 198. stav 2. i 3. ZKP BiH, oštećeni su sa imovinskopravnim zahtjevima upućeni na parnicu.
Sud je takođe donio rješenje kojom je u odnosu na optuženog Ostoju Stanišića produžena mjera zabrane putovanja, dok je u odnosu na optuženom Marka MIloševića navedena mjera ukinuta.
