U izricanju presude pretresno vijeće je, između ostalog, navelo da je Nikola Andrun u drugoj polovini 1993. godine u logoru „Gabela“, opština Čapljina, kao pripadnik brigade HVO-a „Knez Domagoj“, u svojstvu zamjenika komadanta logora, postupao suprotno pravilima međunarodnog prava. Optuženi je mučio i učestvovao u mučenju zarobljenih civila, te je prema njima nečovječno postupao i primjenjivao mjere zastrašivanja i terora.
Optuženi je zajedno sa još jednom osobom krajem septembra ili početkom oktobra 1993. godine iz logora „Gabela“ odveo jednog zatvorenika u Policijsku stanicu u Čapljini gdje je u njegovom psihičkom i fizičkom zlostavljanu i sam učestvovao.
Dalje, Nikola Andrun je zajedno sa komadantom logora u dva navrata, u augustu i septembru 1993. godine, premjestio grupu Bošnjaka iz logora „Gabela“ u logor „Silos“ kod Čapljine u namjeri da spriječi uposlenike Međunarodnog komiteta Crvenog krsta u evidentiranju zatvorenika.
Optuženi je, između ostalog, oslobođen optužbi da je 30. septembra 1993. godine sa još dvije osobe učestvovao u fizičkom zlostavljanju jednog zatvorenika.
Vrijeme koje je optuženi proveo u pritvoru od 30. novembra 2005. godine uračunaće se u izrečenu kaznu zatvora.
