Vijeće Apelacionog odjeljenja Odjela I za ratne zločine Suda BiH donijelo je 23. oktobra 2008. godinedrugostepenu presudu u predmetu Marko Samardžija kojom je optuženog Marka Samardžiju oglasilo krivim za krivično djelo zločin protiv čovječnosti, te ga osudilo na kaznu zatvora u trajanju od sedam godina.

Prethodno, vijeće Apelacionog odjeljenja je dana, 27. aprila 2007. godine uvažilo žalbe optuženog i njegovog branioca, ukinulo prvostepenu presudu od 3. novembra 2006. godine kojom je optuženi oglašen krivim za krivično djelo zločin protiv čovječnosti i kažnjen dugotrajnom kaznom zatvora u trajanju od 26 godina, te odredilo održavanje pretresa pred vijećem Apelacionog odjeljenja.

Nakon ponavljanja postupka, apelaciono vijeće je utvrdilo da je optuženi Marko Samardžija kriv što je, u svojstvu komandanta III čete Saničkog bataljona, koja je bilu u sastavu 17. lake pješadijske brigade, dana 10. jula 1992. godine, postupajući po naređenju komandanta brigade, naredio vojnicima III čete da muškarce –civile Bošnjake, iz zaseoka Brkići i Balagića Brdo izvedu iz njihovih kuća, te dovedu na livadu Jezerine. Nakon što su stigli na livadu Jezerine, optuženi im je saopštio da će biti sprovedeni do škole u Biljanima radi ispitivanja. Zatim su osobe starije od 18 i mlađe od 60 godina, njih oko 50,  sa rukama na leđima, sprovedene do škole u Biljanima, te predane nepoznatom policijskom vodniku, nakon čega su zatvorene u prostorije škole. Optuženi je na taj način izvršio zatvaranje i teško oduzimanje fizičke slobode suprotno osnovnim pravilima međunarodnog prava.

Apelaciono vijeće nije našlo dokazanim da je optuženi Samardžija preduzetim radnjama pomogao u ubistvima civila – Bošnjaka