U izreci presude pretresno vijeće je navelo kako je optuženi počinio ovo krivično djelo u periodu od augusta do oktobra 1992. godine tako što je kao pripadnik Miljevinskog bataljona, koji se nalazio u sastavu Fočanske taktičke brigade, učestvovao u rasprostranjenom i sistematičnom napadu Vojske Srpske Republike Bosne i Hercegovine i drugih snaga usmjerenom protiv civilnog nesrpskog stanovništva na širem području opštine Foča.
U izreci presude, između ostalog, stoji sljedeće: optuženi je 03. augusta 1992. godine, prema naređenju Dragoljuba Kunarca, zajedno sa drugim osobama, formirao zatočenički centar za žene u Karamanovoj kući kojeg su vojnici zvali „javna kuća“. Optuženi je, zajedno sa drugim osobama, u ovaj objekat dovodio, držao zatočenim i vršio nadzor nad najmanje devet osoba ženskog spola, od kojih su većina bile maloljetne. Vijeće u izreci presude navodi da je optuženi za sebe odabrao jednu zatočenicu koju je svake noći, izuzev nekoliko dana kada je bio ranjen, prisiljavao na seksualni odnos. Ovu zatočenicu optuženi je često silovao u prisustvu drugih osoba. Jednom prilikom u njenom prisustvu silovao je njenu maloljetnu sestru. Nadalje, optuženi je istu zatočenicu u oktobru 1992. godine prebacio na drugu lokaciju na kojoj je nastavio prisiljavati na seksualne odnose, istovremeno je tjerajući na prisilni rad kao što je pranje njegove odjeće, kuhanje i čišćenje.
Optuženi je oslobođen optužbe da je u periodu od juna do decembra 1992. godine, naoružan puškom i nožem, došao u bolnicu u Foči gdje je jednu pacijenticu odveo u stan i prinudio na seksualni odnos.
Kako je Tužilaštvo odustalo od tačke optužnice koja Radovana Stankovića tereti da je u maju 1992. godine u zatočeničkom centru u Miljevini naoružan prinudio jednu od zatočenih ženskih osoba na seksualni odnos, Sud je ovu optužbu odbio.
Vrijeme koje je optuženi proveo u pritvoru od 09. jula 2002. godine uračunat će se u izrečenu kaznu zatvora.
Predmet
X-KRŽ-05/70
