Dana, 23. oktobra 2007. godine izdata je pravosnažna presuda Apelacionog vijeća Odjela I za ratne zločine Suda BiH kojom su kao neosnovane odbijene žalbe Tužilaštva BiH i branioca optuženog Radisava Ljubinca. Apelaciono vijeće je našlo da je sudeće vijeće propustilo da u prvostepenoj presudi odbije tačku optužnice od koje je Tužilaštvo u toku glavnog pretresa odustalo. Shodno tome, prvostepena presuda je preinačena tako da se odbija pomenuta tačka optužnice, dok u ostalom dijelu presuda sudećeg vijeća ostaje neizmijenjena.

Presudom sudećeg vijeća, Radisav Ljubinac je oglašen krivim za krivično djelo zločina protiv čovječnosti i osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 10 godina. Osuđeni je, kao pripadnik Vojske Srpske Rebulike BiH, 3. i 4. augusta 1992. godine učestvovao u prisilnom preseljenju stanovništva iz sela i naselja MZ Seljani u logor koji se nalazio u Srednjoškolskom centru „Veljko Vlahović“ u Rogatici.  On je 5. augusta 1992. godine, po razdvajanju od muškaraca, učestvovao u prisilnom preseljenju žena i djece iz logora koji se nalazio u Srednjoškolskom centru „Veljko Vlahović“ na Hreši, općina Stari Grad – Sarajevo.

Nadalje, osuđeni je u periodu od kraja juna do oktobra 1992. godine, u više navrata tukao četiri civila zatvorena u logoru “Rasadnik” kod Rogatice.  Dana, 15. augusta 1992. godine, Ljubinac je iz Rogatice odvezao 27 civila, među kojima su  bila i četiri maloljetnika, u selo Duljevac, nakon čega su oni korišteni kao živi štit.

Vrijeme koje je optuženi proveo u pritvoru od 16. decembra 2005. godine uračunat će se u izrečenu kaznu zatvora.

Presuda